De herinnering van Floor

Toen mijn opa in 2015 overleed, vond mijn vader een doosje met een schatkaart. De kaart was van Henryk Rećko, een Poolse jongen die tijdens de Tweede Wereldoorlog een ongelooflijke reis maakte. Op 1 september 1939 viel Nazi-Duitsland Polen binnen, en twee weken later volgde de Sovjet-Unie. Henryk, toen 14 jaar oud, moest zijn huis verlaten en werd met de Trans-Siberië Express naar Vladivostok gebracht om in een houtfabriek te werken.

Henryk en vijf vrienden besloten te vluchten. Ze dachten eraan naar Japan te zwemmen, maar uiteindelijk vluchtte ze door onder een trein te hangen. Zo begonnen ze hun lange terugreis naar Polen. De Siberische kou liet heb echter afdalen naar Afghanistan, Iran, en uiteindelijk kwamen ze via Australische militairen na Bagdad, Damascus, Palestina, Egypte en in New York terecht. Hier rustte Henryk kort uit voordat hij naar Engeland ging om zich bij de Poolse Pantserdivisie aan te sluiten. Henryk nam in 1944 deel aan de landing in Normandië en hielp later bij de bevrijding van Nederland. De schatkaart, was zijn landingsroute.

Henryk vond onderdak bij mijn familie in Dongen en voelde zich daar thuis. Toch bleef zijn doel Polen bevrijden. Op 4 mei 1945 hoorde hij dat de oorlog voorbij was, maar Polen bleef onder Sovjetinvloed. Henryk keerde in 1950 terug naar Brabant en stierf in 1999, zonder zijn vaderland bevrijd te hebben.

Henryk’s verhaal is indrukwekkend. Hij ontsnapte aan een werkkamp, doorkruiste de wereld, en hielp Nederland bevrijden, maar kon nooit terug naar zijn thuis.